To byłaby naprawdę wielka strata, są bardzo zdrowe, bardzo smaczne oraz wytwarzane wciąż tradycyjnymi metodami. W moim bagażu po każdym powrocie z Sardynii są co najmniej 3 spore kawałki sera – owczy czyli pecorino, kozi czyli caprino oraz vacino czyli krowi. Kupując ser zwróćcie uwagę, czy ma etykietkę D.O.P. – to gwarancja dobrej jakości, tradycyjnych, zdrowych metod produkcji i przechowywania. Jeśli przywieziecie sardyńskie sery do domu, zdziwicie się, jak długo zachowują świeżość.

Można je trzymać w lodówce lub chłodnym miejscu wiele miesięcy!

Jeśli traficie na lokalna festę i zobaczycie gdzieś na plakacie czy ogrodzeniu napis „SAEDAS” i strzałkę –koniecznie ruszajcie za nią! Jeśli wybierzecie się na sardyńską ucztę i po kolacji podadzą seadas, nie wychodźcie przed deserem! Te duże, okrągłe pierogi z kruchego ciasta, wypełnione rozpływającym się w ustach miękkim młodym owczym serem, polane obficie miodem podawane zawsze na ciepło. Sprawiają, że jakiekolwiek postanowienia unikania słodyczy, jakie czasem podejmuję, ulatują natychmiast w czyste sardyńskie niebo…

Wielu naszych gości twierdzi, że wakacje na Sardynii w ich wspomnieniach to często smak tego deseru. W agroturystyce z prawdziwego zdarzenia, a tylko do takich Was zabierzemy, twarożek jest przygotowywany na miejscu, a miód na twarożku to nie zwyczajny miód. To abbamele – jeden z najstarszych produktów gastronomicznych wytwarzanych na Sardynii. Aby producent mógł nazwać swój miód „abbamele” musi spełnić surowe warunki jego produkcji. 

Przywożę zawsze pudełko tego chleba z mojej ukochanej wyspy i zjadam po trochu, skropiony dobrą bio oliwą przez długie miesiące. Można go podawać na wiele sposobów. Zwilżony wodą, jak naleśnik ze zwiniętym w środku kawałkiem sera. Pokruszony i wrzucony do gęstej zupy czy sosu. Zanurzony w rosole, posmarowany sosem pomidorowym, z sadzonym jajkiem na środku, posypany owczym serem… Powstaje w bardzo ciekawy sposób, pieczony tradycyjną metodą w piecu drzewnym. To egzotyczne widowisko zapewni Wam wycieczka kulinarna z pieczeniem chleba, nie chcę opowiadać szczegółów, musicie zobaczyć to na własne oczy.

Wyobraźcie sobie wielki, ciężki pomarańczowy grejpfrut o grubej, pachnącej skórce z białym miąższem i soczystym, przypominającym pomarańczę wnętrzem. To właśnie pompia rosnąca tylko w północno wschodniej części wyspy. Sardyńczycy, bardzo twórczy jeśli chodzi o wykorzystanie darów natury, robią z różnych części owoców nalewki, marmolady, desery. Doceniła ten bardzo zdrowy owoc szanowana instytucja kontrolująca jakość tradycyjnych sardyńskich produktów kulinarnych – Fondazione Slow Food. Umieściła pompię i jego przetwory na liście sześciu sardyńskich produktów, które zasługują na miano autentycznego slow food . Miałam przyjemność skosztować świeżego owocu, nalewki i konfitury – pycha!

Musicie wiedzieć, że Sardynia jednym z głównych światowych źródeł tej drogocennej przyprawy. Na wielkiej, żyznej równinie Campidano w południowej części wyspy uprawia się ogromne ilości Crocus Sativus – krokusów uprawnych. Z wysuszonych, delikatnych kwiatów wytwarza się tę najdroższą przyprawę świata. Najdroższą, bo aby powstał 1 kg przyprawy, trzeba zebrać ok. 150 tys. kwiatów! Rozległe pola fioletowo kwitnących sardyńskich krokusów uprawnych to powalający, przepiękny widok. W menu sardyńskich restauracji znajdziecie mnóstwo potraw z szafranem – makaron z tuńczykiem i szafranem, ryż z warzywami i szafranem, krewetki z cukinią i szafranem…

Suszona tradycyjną i pracochłonną metodą ikra tuńczyka lub cefala to na wyspie tradycyjny dodatek do spaghetti. Spotkacie ją także w przystawkach przed kolacją rybną. Bottargę kupicie w dobrych sklepach z lokalnymi produktami spożywczymi, ale często także w zwykłym markecie. Sardynia jest jednym z najważniejszych na świecie dostawców suszonej ikry z tuńczyka oraz z cefala.  Bottarga ma intensywny, rybny i słony smak – może odstraszyć, ale jest w tym smaku urok Sardynii i siła charakteru jej mieszkańców. Obowiązkowo do spróbowania choć raz!

Jej dzisiejsza nazwa pochodzi z łaciny, od słowa ferculum – okruszek. Prawdziwą, tradycyjną fregulę wytwarza się ręcznie z użyciem tylko mąki, ciepłej wody i soli. Małe, toczone ręcznie kuleczki schną naturalnie, po czym są przypiekane w piecu. Wakacje na Sardynii powinny obowiązkowo zawierać choć jeden posiłek z tym pysznym i zdrowym makaronem. Fregulę zjecie na Sardynii na wiele sposobów – najczęściej podaje się fregulę z sosem pomidorowym i małżami. To obowiązkowy element kuchni na wybrzeżu opartej na rybach i owocach morza. Przy tym daniu toast najlepiej wznieść lampką białego vermentino di Gallura.

Bardzo tradycyjna sardyńska potrawa, przygotowywana na ruszcie i podawana w wielu gospodarstwach na obiad lub kolację. Jestem wegetarianką i niewiele powiem Wam o jej smaku, jednak wszyscy chwalą aromatyczny, wzmocniony ziołami smak delikatnego mięsa. Wakacje na Sardynii bez sardyńskiej uczty z prosiaczkiem większość osób uznaje za niepełne. Danie jest często dekorowane zielonymi gałązkami mirto, to rosnący wszędzie na wyspie krzak, element śródziemnomorskiej makii. Wytwarza się z niego nalewkę o tej samej nazwie. Na 99% po zjedzeniu maialino sardo, czyli sardyńskiego prosiaczka, gospodarze agroturystyki podadzą na stół butelki z bardzo ciemna nalewką, będzie to właśnie mirto, a jego kieliszeczek pomoże strawić ucztę.

Proponujemy Wam właśnie taki luksus – podczas pobytu, codziennie rano, do Waszego apartamentu lub willi mogą zostać dostarczone ekologiczne, sardyńskie produkty.

Nasza oferta nie tylko ułatwi organizację, ale także wprowadzi do Waszej diety autentyczne sardyńskie smaki. A musicie wiedzieć, że Sardynia słynie z ekologicznej żywności znanej w całym basenie Morza Śródziemnego!

• przeloty samolotowe, przeprawy promowe,
• prywatne przeloty luksusowym odrzutowcem,
• transfery z/na lotnisko oraz na innych trasach,
• oferty wynajmu samochodu oraz rezerwacja auta,
• najlepsze oferty hoteli, apartamentów i willi,
• oferta najciekawszych wycieczek i atrakcji,
• listy polecanych restauracji, lokali, winnic,
• lokalna asysta w języku polskim, usługa concierge.